৩০/০৪/২০১৬ ত জনসাধাৰণত প্ৰকাশিত

সংবাদ মাধ্যম আৰু বুদ্ধিজীৱি

অসম সমস্যাবহুল ৰাজ্য । ই এটা অপ্ৰিয় সত্য ।ব্যক্তিগত ভোগবিলাসত ব্যস্ত থকা অসমৰ এচাম লোকে গুৰুত্ব নিদিয়ে নিজৰ অঞ্চলটোৰ সমস্যা বা নিজৰ ৰাজ্যখনৰ সমস্যা ।যাৰ যি হয় হৈ থাকক, মই ভালে আছো যেতিয়া কি চিন্তা ? -এনে সংকীৰ্ণ মনোভাৱ পোষণকাৰী ব্যক্তিৰ এই খন অসমত অভাৱ নাই। যেতিয়ালৈকে অসমৰ মানুহে ৰাজ্যখনৰ সমস্যা নিজৰ ঘৰৰ সমস্যা বুলি গ্ৰহণ কৰি তাৰ সমাধানৰ চিন্তা নকৰে তেতিয়ালৈকে অসমৰ সমস্যাবোৰ সমস্যা হৈয়ে থাকিব ।এশ এবুৰি সমস্যাৰে ভাৰাক্ৰান্ত অসমত শক্তিশালী জনমত গঠনৰ যথেষ্ট প্ৰয়োজন আছে ।নিৰ্ভীক নিৰপেক্ষতাৰে বলিষ্ঠ পদক্ষেপ গ্ৰহন কৰি সুস্হ জনমত গঠনত সংবাদমাধ্যমে গুৰুত্বপূৰ্ণ ভুমিকা পালন কৰিব পাৰে । কিন্তু অসমত কিছুমান ব্যক্তিগত চেনেলক নিৰ্দিষ্ট ৰাজনৈতিক দলৰ পক্ষ লোৱা যেন অনুভৱ ।কোনোবা এটা দলৰ কেৱল ভাল দিশবোৰ প্ৰচাৰ কৰাৰ বিপৰীতে কোনোবাতো দলৰ হৈ অপপ্ৰচাৰ চলাই ।ইয়াতকৈ দূৰ্ভাগ্যজনক আৰু একো কথাই হ'ব নোৱাৰে ।সংবাদমাধ্যমে এনে সংকীৰ্ণতা দূৰ কৰিলেহে দেশত সবল গণতন্ত্ৰ সম্ভৱ ।ঠিক সেইদৰে অন্যায়ৰ বিৰোদ্ধে মাত মাতি সচেতন ৰাইজৰ আশা পূৰণ কৰে বুদ্ধিজীৱিয়ে । বুদ্ধিজীৱিসকল সমাজৰ হুতা ,ৰাইজৰ পথ প্ৰদৰ্শক তথা ৰাইজৰ আশা ভৰষাৰ থল।এক কথাত শত সহস্ৰজনৰ এটা সবল কণ্ঠ বুদ্ধিজীৱি । অসমৰ বুদ্ধিজীৱিসকলেও সম্পূৰ্ণভাৱে অসমৰ স্বাৰ্থৰ পক্ষ লৈ শক্তিশালী পদক্ষেপ গ্ৰহণ কৰিলে অসমৰ সমস্যা সমাধানত নিশ্চয়কৈ যথেষ্ট পৰিমাণে সহায়ক হ'ব ।

মানসী বৰা

৩০/০৪/২০১৬ ত নিয়মীয়া বাৰ্তাত প্ৰকাশিত

গৰুৱে দুখ নাপায় নেকি?


অসমীয়াৰ বাপতিসাহোন ৰঙালী বিহুৰ প্ৰথম দিনটোক অসমীয়াই গৰু বিহু হিছাপে পালন কৰি আহিছে । গৰু কৃষকৰ সাহ ।কিয়নো ,কৃষি কৰ্ম কৰিবলৈ প্ৰয়োজন হোৱা হালখন গৰু লৈ জোৰা হয় ।সেয়ে কৃষিলৈ বুলি সাজু হোৱাৰ আগে আগে পালন কৰা ৰঙালী বিহুটিৰ প্ৰথমদিনটোক গৰু বিহু হিছাপে অসমীয়াই অতি উৎসাহেৰে পালন কৰি অাহিছে ।গৰু বিহুৰ দিনা মাহ হালধী সানি গৰুক নৈ নাইবা পুখুৰী আদি জলাশয় লৈ নি গা -ধোওৱা হয় ।বিশেষ আৰ্হিৰে বাঁহ কাটি চাঁচি তাত লাও,বেঙেনা ,হালধী,তিতাকেৰেলা ,ঠেকেৰা আদি সি দি চাত তৈয়াৰ কৰা হয় ।বাঁহৰ সেই চাতবো্ৰৰ পৰা সি থোৱা পাচলিবোৰ খুলি এটুকুৰা এটুকুৰাকৈ গা ধোৱাতে গৰুৰ গা লৈ মৰা হয় ।গৰুৰ গা লৈ সেইবোৰ মাৰোতে গোৱা হয়:লাও খা বেঙেনা খা ,বছৰে বছৰে (বহুতে দিনক দিনে বুলি ও কয়)বাঢ়ি যা । মাৰ সৰু ,বাপেৰ সৰু,তই হ'বি বৰ গৰু ।এইবোৰ সৰুতে বৰ আগ্ৰহেৰে চোৱা আমাৰ মনত আছে । তেতিয়া গৰুৰ লগতে আমাৰ ল'ৰা-ছোৱালীবোৰৰ গা লৈ ও ধেমালিতে এনেকৈ মাৰিছিল ।গাত লাগিলে দুখ পাইছিলো বাবে আমি তাৰ পৰা পলাইছিলো।মাখিয়তী আৰু দীঘলতী এই দুইবিধ গছৰ ডাল-পাত গৰুৰ গাত ফুৰাই দিয়া হয় ।এনে কৰিলে মাখি -মহে গৰুক নেকামোৰে বুলি ভবা হয়। গৰু গা ধোৱাতে ব্যৱহাৰ কৰা মাহ- হালধিবিলাক মানুহে গাত ঘঁহি গা-ধোলে বোলে বছৰটোলৈ ছালৰ কোনো অসুখ নহয় ।সেইদৰে অৱশিষ্ট চাতৰ পাচলিখিনিও ভাজি খালে ৰোগ প্ৰতিৰোধক ঔষধ হয় বুলি জনা যায়।সেইবোৰ আছলতে একো -একোটা জনবিশ্বাস ,যি অতীজৰে পৰা প্ৰচলিত হৈ আহিছে ।সেইদৰে গৰু বিহুৰ দিনটোতে এশ এবিধ শাকৰ ভাজি খোৱাৰো এক নিয়ম আছে । সেইদিনা গৰুক নতুন পঘা দিয়া হয় আৰু পিঠাও খোওৱা হয় ।সন্ধ্যা গৰু গোহালিত ধান খেৰ পুৰি জাক দিয়া হয় ।এইসকলো বিলাক গৰুবিহুৰদিনা গৰুক উদ্দেশ্য কৰি অসমীয়াই অতীজৰে পৰা কৰি আহিছে ।এইখিনিতে প্ৰশ্ন হয়, পৰম্পৰা বা সংষ্কৃতি ৰক্ষাৰ নামত লাও খা বেঙেনা খা বুলি জোৰে জোৰে লাও,বেঙেনা ,ঠেকেৰা আদিৰ টুকুৰাবোৰ যে গৰুৰ গা লৈ মৰা হয় গৰুবোৰে গাত বাৰু দুখ নেপায় নেকি ? আমাৰ গা লৈ মাৰোতে আমি কিন্তু বহুত দুখ পাইছিলো। বহু দেৰীলৈকে ছাল ফৰফৰাই থাকিছিল।মানুহে তেনেকৈ মাৰিলে গৰুৰ বা মানুহৰ কি লাভ হয় ?তাৰ লগত জড়িত নিয়মৰ ভিত্তি কি ?গৰু অতি শান্ত, নিমাখিত জন্তু।ই আমাৰ মানুহৰ সদায় উপকাৰ সাধে ।গৰু হেন নিমাখিত প্ৰাণীটোক তেনেকৈ নেমাৰি টুকুৰাবোৰ গাত লাহেকৈ লগাই লগাই দিলে নিয়মত কিবা ভুল হ'ব নেকি? কিছুদিনপূ্ৰ্বে আমি নিজেও এই প্ৰশ্নৰ মুখামুখি হৈছিলো আৰু তেতিয়া আমাৰ ওচৰত কোনো উত্তৰনাছিল ।এই প্ৰশ্নটি পাঠক সমাজলৈ আগবঢ়ালোঁ। আৰু এটি সমিচীন উত্তৰ পাম বুলি আশাৰে বাট চাই ৰ'লো ।


মানসী বৰা

২৬/০৪/২০১৬ ত জনসাধাৰণত প্ৰকাশিত

ভাৰত মাতা কি জয়"-ধ্বনিৰ সন্দৰ্ভত


আমাৰ দেশ ভাৰতবৰ্ষ এখন ধৰ্মনিৰপেক্ষ দেশ ।প্ৰবাদ আছে, অতীতত ভৰত নামৰ এজন ৰজাই ৰাজত্ব কৰিছিল বাবে ভৰত ৰজাৰ নাম অনুসৰি আমাৰ দেশৰ নাম ভাৰতবৰ্ষ হল আৰু যিজন ভৰত ৰজাৰ নাম অনুসৰি আমাৰ দেশৰ নাম ভাৰত হ'ল সেইজন ভৰতৰজা শকুন্তলা আৰু ৰজা দুষ্যন্তৰ পুত্ৰ । এতিয়া ডাঙৰ কথাটো হ'ল 'ভাৰত' নামৰ লগত মাতা লগাই 'ভাৰত মাতা কি জয় 'বুলি কৰা ধ্বনিক লৈ দেশত অপ্ৰীতিকৰ পৰিস্হিতিৰ সৃষ্টি হৈছে। শুনিবলৈ পোৱা মতে "ভাৰত মাতা কি জয়"- ধ্বনিটি ইচলাম ধৰ্মৰ বিৰোধী ।কিন্তু উক্ত ধ্বনিক বাধ্যতামূলক কৰিবলৈ চেষ্টা চলোৱাৰ বাবেই দেশত সৃষ্টি হৈছে মত বিভেদ । সৰু বুলি ভবা কথাবোৰ যে ইমান ডাঙৰ হ'বগৈ পাৰে কেতিয়াও ভবা নাছিলো ।এতিয়া প্ৰশ্ন হয়:একালৰ সহজ যেন লগা কথাবোৰ বৰ্তমান সময়ত ইমান জটিল কিয় কৰা হৈছে ? জন্মভুমিক মাতৃভূমি বুলি জ্ঞান কৰি মাতৃ ,মাতা বা আই বোলাৰ থল আছে কিয়নো ইংৰাজীটো জন্মভূমিক Motherland বুলিয়েই কোৱা হয় ।লিংগ বিভাজন কৰি তাক Fatherland বুলি কোৱা নহয়।জন্মভূমিক মাতৃভূমি বুলি জ্ঞান কৰিয়েই দেশৰ স্বাধীনতা আন্দোলনৰ সময়ত সংগ্ৰামী সকলে দেশ উদ্ধাৰৰ বাবে নিজৰ বলিদান দিছিল ।বংকিমচন্দ্ৰৰ 'বন্দে মাতৰম' ইচলামৰ বিৰোধী বুলিও কিছুদিন পুৰ্বে সংবাদ মাধ্যমযোগে প্ৰচাৰিত হৈছিল ।অথচ একালত 'বন্দে মাতৰম' গীতেৰে দেশৰ আকাশ বতাহত দেশ প্ৰেমৰ বতাহ বোৱাইছিল। তেতিয়া ইয়াক লৈ কোনো সমালোচনা হোৱা নাছিল।নিজৰ জন্মদাত্ৰী মাতৃ বা আইৰ সমান এই পৃথিৱীত আপোন কোনো হ'ব নোৱাৰে আৰু মাতৃ বা আইগৰাকী সন্তানৰ বাবে অতি শ্ৰদ্ধাৰ তথা পূজনীয়া।এই কথাষাৰৰ গুৰুত্ব বুজিয়েই স্বাধীনতা আন্দোলনৰ সময়চোৱাত দেশখনক মাতৃ বা আই জ্ঞান কৰি এনেদৰেই দেশপ্ৰেমমূলক গীত ৰচনা কৰা হৈছিল ।অসমত জন্মভূমিক আইমাতৃ বুলি জ্যোতিপ্ৰসাদ আগৰৱালাই ,বিষ্ণুপ্ৰসাদ ৰাভা ,পাৰ্বতী প্ৰসাদ বৰুৱা আদিয়েও গীত ৰঁচিছিল । সেই সময়ত ধৰ্মৰ পৰিপন্থী বুলি হয়তো কোনো অপ্ৰীতিকৰ পৰিবেশ সৃষ্টি হোৱা নাছিল । কিন্তু বৰ্তমান ধৰ্মক লৈ নেতাগিৰি কৰা এচাম সুবিধাবাদীয়ে সৰু-সুৰা কথাত ধৰ্মহানি হোৱাৰ ভয় দেখুৱাই তিলটোকে তালটো কৰি যেন নিজৰ ধৰ্মীয় দোকানখন চলাবলৈ বিচাৰে ।দেশত শান্তি-সম্প্ৰীতি যেন এওঁলোকৰ সহ্য নহয়।একবিংশ শতিকাৰ সভ্যতাত উপনীত হৈ আমি জীৱশ্ৰেষ্ঠ মানৱজাতিয়ে ধৰ্মক লৈ ৰাজনীতি, ভেদা-ভেদ ,মতবিৰোধ আদিবোৰ কিন্তু পৰিহাৰ কৰিবৰ হ'ল ।মতানৈক্য বিৰোধ আদিবোৰেই কিন্তু ধ্বংসৰ সূত্ৰপাত কৰে ।নিজৰ জন্মভুমিখনক নিজৰ মাতৃৰ লগত তুলনা কৰি 'মাতা' বুলি উচ্চাৰণ কৰিলে তাত দেশপ্ৰেমহে প্ৰকাশিত হ'ব ।তাকে যদি কোনোজনে কোনো ধৰ্মৰ পৰিপন্থী বুলি ভাবি গ্ৰহন কৰিব খোজা নাই তেন্তে তাক লৈ ইমান হুলস্হূল কৰাৰ প্ৰয়োজন নাই ।শেহতীয়াকৈ যোগ গুৰু ৰামদেৱে উক্ত ধ্বনিৰ সন্দৰ্ভত কৰা মন্তব্যইও সমগ্ৰ দেশতে এক বিৰোপ প্ৰতিক্ৰিয়াৰ সৃষ্টি কৰিছে । জোৰ জবৰদস্তি কাৰোবাক ধৰ্মবিৰোধ কাম কৰিবলৈ বাধ্য কৰাটো অন্যায় । সেয়ে যি প্ৰসংগই দেশত অপ্ৰীতিকৰ পৰিস্থিতিৰ সৃষ্টি কৰিছে সেই প্ৰসংগ আলোচনাৰ মাজেৰে সমাধা হোৱাটো সকলোৰে বাবে মংগলজনক ।স্বাধীন দেশৰ নাগৰিক হিছাপে দেশত সুস্থ জীৱন-যাপন কৰাৰ ক্ষেত্ৰত সকলোৰে সমান অধিকাৰ আছে । "ভাৰত মাতা কি জয়" নাইবা "হিন্দুস্থান জিন্দাবাদ" এই দুই ধ্বনিয়ে একে অৰ্থই প্ৰকাশ কৰে ।দুয়োটা ধ্বনিতেই দেশপ্ৰেমৰ ভাৱ প্ৰকাশিত হয় । ধৰ্মনিৰপেক্ষ দেশ ভাৰতৰ বাসিন্দা হিছাপে আমি প্ৰত্যেকেই প্ৰত্যেকৰ ধৰ্মৰ প্ৰতি আনুগত্য প্ৰকাশ কৰা উচিত । পৰস্পৰে পৰস্পৰৰ প্ৰতি শ্ৰদ্ধাশীল হ'লেহে দেশত একতাই বিৰাজ কৰিব আৰু সম্প্ৰীতি অটুত থাকিব।



মানসী বৰা ।

১৯/০৪/২০১৬ ত নিয়মীয়া বাৰ্তাত প্ৰকাশিত

বসন্তৰ পৰশত সেউজীয়া সাজ পিন্ধি প্ৰকৃতি সেউজী সুন্দৰী হয় আৰু ধুনীয়া হয় ধৰণী ।সুন্দৰতা সকলোৰে প্ৰিয়। প্ৰকৃতিৰ বুকুত সৌন্দৰ্যৰ নানা আকৰ পুঞ্জিভূত হৈ আছে ।প্ৰকৃতিৰ বুকুৰ এই সৌন্দৰ্য প্ৰকৃতিৰ একেবাৰে নিজা ; তাত আমাৰ মানুহবো্ৰৰ কিন্তু কোনো অৰিহনা নাই ।
বৰ্তমান উজনি অসমৰ ৰাষ্ট্ৰীয় ঘাই পথৰ কাষৰ মুকলি প্ৰায়বোৰ কৃষিভূমি নোহোৱা হৈ গ'ল।কৃষিভূমিৰ ঠাই পূৰণ কৰিলে নকৈ বন্ধা মানুহৰ বাসগৃহই ।দূৰ দূৰণিলৈকে দেখা পোৱা সেউজীয়া সজাল পথাৰখন নাইবা আঘোণৰ সোণগুটিৰ সোণোৱালীবোৰ ক'ৰবাত হেৰাই থাকিল । এতিয়া সেইবোৰ মাথো স্মৃতি ।
আগতে মহানগৰলৈ যাওঁতে পাৰ হ'ব লগা যোৰাবাটৰ ৰোমান্সকৰ পথচোৱাই যথেষ্ট আকৰ্ষণ কৰিছিল ।উন্নয়ণৰ নামত ৰাষ্ট্ৰীয় ঘাইপথ বহলাবলৈ যোৰাবাটৰ পাহাৰ খান্দি-কাটি ধ্বংস কৰা হ'ল ।এতিয়া যোৰাবাটত সেই পূৰ্বৰ আকৰ্ষণ নাই ।ভাবিলে মাথো ওলাই হুমুনিয়াহ ।মহানগৰৰ বুকুৰ পৰা হেৰাই গ'ল বহু পাহাৰ ,তাৰ শাৰী পূৰালে বৃহৎ অট্টালিকাই ।উন্নয়ণৰ নামত ৰাষ্ট্ৰীয় ঘাই পথৰ দাঁতিত কাটি-মাৰি ধ্বংস কৰা হৈছে কেইবাটাও ইতিহাসে গৰকি যোৱা বিয়াগোম আকৃতিৰ বৃক্ষৰাজি ।ইতিমধ্যে কিমান বৃক্ষৰ ধ্বংস যজ্ঞ কৰা হ'ল সেইবোৰৰ হিছাপ জানো কোনোবাই ৰাখিছে?এজোপা গছৰ বিপৰীতে দহজোপা নেলাগে ,তিনিজোপাকে হ'লেও কোনে ৰোপণ কৰিব ? গছ কটাসকলে ৰুব নে, উন্নয়ণৰ প্ৰকল্প লোৱা সকলে ৰুব সেইটো এতিয়া ডাঙৰ প্ৰশ্ন ।জগদীশ চন্দ্ৰ বসুৱে উদ্ভাৱন কৰিছিল গছৰ প্ৰাণ থাকে ,গছ জীৱ ।সেই হিছাপত উন্নয়ণৰ নামত আমাৰ উপকা্ৰ সাধি অহা গছবোৰক হত্যা কৰোতা সকল একো একোজন হত্যাকাৰী ।
পৃথিৱীৰ সুন্দৰতা তথা পৃথিৱীৰ ভাৰসাম্য ৰক্ষা কৰাৰ ক্ষেত্ৰত গছবোৰৰ গুৰুত্ব অপৰিসীম ।অসমত ৰাষ্ট্ৰীয় ঘাইপথ নিৰ্মাণৰ লগত জড়িত ব্যক্তিসকললৈ বিনম্ৰ অনুৰোধ এই যে নৱ নিৰ্মিত পথৰ কাষে কাষে আৰু পথক দুটা ভাগত বিভক্তকৰা মাজ অংশত যিমান পাৰি সিমান পৰিমানে মূল্যবান গছ ৰোপন কৰাৰ কথা চিন্তা কৰক।সচেতন মহলে এই বিষয়টো নিশ্চয়কৈ গুৰুত্ব সহকাৰে বিবেচনা কৰি উচিত পদক্ষেপ ল'ব বুলি আমি আশাবাদী ।প্ৰকৃতিৰ অৱদানেৰে সুন্দৰ হোৱা আমাৰ পৃথিৱীখনৰ কথা সকলোৱে অকণমান হ'লেও ভাবো আহক।
পৃথিৱীৰ বুকুত প্ৰকৃতিৰ এই সৌন্দৰ্যত মানুহৰ যিহেতু কোনো অৰিহনা নাই ; মানুহৰ সেইয়ে প্ৰকৃতিৰ এই সৌন্দৰ্য ধ্বংস কৰাৰ অধিকাৰো নাই ।



মানসী বৰা

২৩/০৪/২০১৬ ত দৈনিক জনমভুমি কাকতত প্রকাশিত

ড০ হীৰেন গোঁহাই ছাৰৰ মন্তব্যৰ সন্দৰ্ভত 

স্বনামধন্য সাহিত্যিক অতি শ্ৰদ্ধাৰ ড০ হীৰেন গোঁহাই ছাৰে কৰা মন্তব্যৰ বাবে বৰ্তমান অসমত যি উত্তপ্ত পৰিস্থিতিৰ অব্যাহত আছে ,সেই সন্দৰ্ভতে আমাৰ মনলৈ এটা চিন্তা আহিছে ।

বজাৰত ওলোৱা বিভিন্ন ব্ৰেণ্ডৰ টুথপেষ্ট,চেম্পু,চাবোন নাইবা প্ৰসাধন সামগ্ৰী আদি দৈনন্দিন ব্যৱহাৰযোগ্য সামগ্ৰী ক্ৰয় কৰাৰ ক্ষেত্ৰত আমি সদায় নিজৰ পচন্দক অগ্ৰাধিকাৰ দিওঁ । টুথপেষ্ট কলগেট ল'ম নে পেপচ'ডেন্ট ল'ম নাইবা এমৱেৰ গ্লিষ্টাৰ ল'ম সেইয়া নিজে নিৰ্বাচন কৰি কিনি আনো । ঐশ্বৰ্য ,প্ৰিয়ংকা নাইবা কৰিণা আদিৰ দৰে কোনোবা গ্ৰেমাৰ জগতৰ তাৰকাই বিজ্ঞাপন দিলে বুলিয়েই আমি কোনো সামগ্ৰী ক্ৰয় নকৰো ।আত্মসন্তুষ্টি বুলিতো কথা এটা আছে । চিন্তা কৰিব পৰাকৈ আমাৰ প্ৰত্যেকৰে একোটা মস্তিস্ক আছে । জীৱনত চলা ফুৰা কৰোতে যেতিয়া নিজৰ বিচাৰ বু্দ্ধি প্ৰয়োগ কৰো ঠিক সেইদৰে নিজৰ সমষ্টিটো নাইবা অঞ্চলৰ বাবে যোগ্যবান প্ৰাৰ্থী নিৰ্বাচন কৰোতে আমি নিজৰ পচন্দকে অগ্ৰাধিকাৰ দিয়া উচিত।হৈ যোৱা বিধানসভা নিৰ্বাচনৰ পূৰ্বে যিটো বিষয়লৈ অসমত বুদ্ধিজীৱিৰে সৈতে বুদ্ধিজীৱি সমাজৰ সংঘাট সৃষ্টি হৈছে ,সেই ঘটনাটো প্ৰতিদিনে সংবাদ মাধ্যমৰ চৰ্চা হৈ থকা পৰিলক্ষিত হৈছে য'ত সাধাৰণ ৰাইজও সাঙুৰ খাই পৰিছে । কোনো এজন বুদ্ধিজীৱিয়ে কোনোবা প্ৰাৰ্থী নাইবা ৰাজনৈতিক দলক ভোট দিবলৈ কৰা নাইবা নিদিবলৈ কৰা আহ্বানক আমি বিজ্ঞাপন বুলিহে গ্ৰহণ কৰা উচিত।তাক লৈ হুলস্থূল কৰাৰ কোনো প্ৰয়োজন নাই।দূৰদৰ্শণত দেখোৱা বিভিন্ন সামগ্ৰীৰ বিজ্ঞাপন চাই আমি কিবা প্ৰতিক্ৰিয়া ব্যক্ত কৰাৰ পৰিৱৰ্তে আমোদ লোৱাৰ দৰে এইবিলাকতো আমি আমোদৰ খোৰাকহে ল'ব লাগে।যিহেতু আমাৰ অসমবাসী ৰাইজৰ নিজা বিবেচনা শক্তি আছে । পৰমুখাপেক্ষী নহৈ সদায় নিজৰ সেই বিবেচনা শক্তি প্ৰয়োগ কৰি গণতান্ত্ৰিক অধিকাৰ সাব্যস্ত কৰাটোহে যুক্তিসংগত।বৰ্তমান ব্যক্তিগত চেনেলেই হওঁক নাইবা কোনো ব্যক্তি বিশেষেই হওঁক অসমত বিনাস্বাৰ্থত কোনেও একো কাম নকৰে ।নিঃস্বাৰ্থ কোনো নাই ।নিৰপেক্ষ ভুমিকা অৱলম্বন কৰিব লগা সংবাদ মাধ্যমৰ ব্যক্তিগত চেনেল বোৰেও বহুসময়ত কোনোবা এটা দলৰ কেৱল মাথো ভাল দিশ প্ৰচাৰ কৰাৰ বিপৰীতে কোনোবাটো দলৰ হৈ অপপ্ৰচাৰ চলাই আহিছে ।সেইয়া অসমবাসী ৰাইজে নিজেও নিশ্চয় স্বচক্ষে প্ৰত্যক্ষ কৰিছে ।আজিলৈকে জানো সেইবোৰ চেনেলক অসমৰ ৰাইজে ৰাজহুৱাভাৱে গৰিহনা দিছে ? কোনোবা দিনা দোষ আঙুলিয়াই দেখুৱাইছে ? যাৰ যিদৰে যে মন গৈছে অনুষ্ঠান দেখুৱাই আছে।তেন্তে হীৰেণ গোঁহাই ছাৰৰ দৰে ব্যক্তি এজনে কৰা আহ্বানৰ বাবে ইমান হৈ চৈ কিয় ?

মানসী বৰা